Afgelopen 15, 16 en 17 maart hebben we mogen stemmen voor de Tweede Kamer verkiezingen. We hopen dat het een prettige ervaring voor jullie was en dat jullie wat hebben gehad aan onze tips. Natuurlijk hebben we al uitgelegd waarom het belangrijk is dat we van ons stemrecht gebruik maken, maar we willen jullie graag nog vertellen wat er met jullie stem gebeurt nadat jullie je stempas in de stembus gedaan hebben.  


Rosa Boerlage en Niels van Nobelen

De verkiezingen zijn voorbij, wat nu?

Je vraagt je misschien af wat er met je stem gebeurt na het sluiten van de stembussen. Deze stembussen sluiten op woensdag 17 maart om 21:00, zodat iedereen voldoende tijd heeft gehad om zijn of haar stem uit te brengen op één van de 37 partijen die aan deze verkiezingen meedoen. De leden van het stembureau beginnen op dat moment met het handmatig tellen van de stemmen. De stembureauleden stellen dan eerst vast hoeveel kiesgerechtigden gestemd hebben. Zij doen dit aan de hand van het tellen van het aantal geldige stempassen, kiezerspassen en volmachtsbewijzen. In onze gemeente gebeurt deze stemmentelling in alle stembureaus, maar er zijn ook gemeenten waarin een centrale stemming plaatsvindt. Deze centrale stemming vindt plaats op 18 maart. 

Allereerst wordt op lijstniveau geteld. Dit betekent dat alle geldige stemmen op politieke partijen worden opgeteld. Dit wordt de sneltelling genoemd en de stembureaus geven de uitslag hiervan zo spoedig mogelijk door aan hun gemeente. Op basis van deze sneltellingen presenteert de NOS op de avond van de laatste verkiezingsdag de voorlopige uitslagen. In dit geval is dat dus op de avond van 17 maart. 

Na de telling op lijstniveau worden de stemmen per kandidaat geteld. Dit wordt gedaan vanwege voorkeurstemmen. Dit wordt later in het artikel behandeld. Na het tellen van deze stemmen maakt het stembureau hiervan een proces-verbaal (een papieren verslag) op. Dit proces-verbaal wordt in persoon naar de gemeente gebracht. 

Evenredige vertegenwoordiging 

Nu je weet hoe de stemmentelling verloopt, is het belangrijk om te weten hoe jouw stem zich vertaalt naar de praktijk. Dit heeft alles te maken met ons kiesstelsel. Doordat Nederland een stelsel heeft met evenredige vertegenwoordiging wordt de zetelverdeling bepaald op basis van alle uitgebrachte, geldige stemmen. Hoe meer stemmen een partij ontvangt, des te meer zetels krijgt deze partij.

Om een zetel te kunnen winnen moet een partij wel eerst de kiesdeler halen. De kiesdeler is het totale uitgebrachte stemmen gedeeld door het aantal beschikbare zetels. Omdat er in de Tweede Kamer 150 zetels zijn, worden alle uitgebrachte stemmen dan dus gedeeld door 150. De hoeveelheid zetels bepaalt dus de grootte van de partij en daarmee ook de invloed die ze hebben in de besluitvorming van ons land. 

Een voorbeeld ter illustratie van de kiesdeler: 

Tijdens de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 hebben 10.516.041 stemgerechtigden hun stem uitgebracht. Om de kiesdrempel te bepalen wordt het totaal aantal stemmen gedeeld door 150. De kiesdeler voor een zetel in de Tweede Kamer is dan 10.516.041 : 150 = 70.106. Elke keer dat een partij 70.106 stemmen ontvangt, krijgen ze een zetel en dus een vertegenwoordiger in de Tweede Kamer. 

Misschien is je al opgevallen dat het met deze rekensom ook het geval kan zijn dat je niet op een mooi rond getal uitkomt. Als een partij  in 2017 bijvoorbeeld 100.000 stemmen ontving, kregen ze maar 1 zetel, aangezien ze de kiesdeler niet 2 keer haalden. De overige 30.000 stemmen gaan echter niet verloren. In zo’n geval worden er nog restzetels verdeeld. Dit geldt ook voor de partijen die de kiesdeler niet hebben gehaald, aangezien zij sowieso geen zetel krijgen. De kiesdeler fungeert dus ook als kiesdrempel. De verdeling van de overige stemmen en de stemmen op partijen die de kiesdrempel niet gehaald hebben worden verdeeld volgens de methode van het grootste gemiddelde. 

De verkiezingen van 2017 worden wederom gebruikt als voorbeeld:

In 2017 was de situatie als volgt. 142 zetels konden direct toegekend worden aan partijen, maar de overige 8 zetels moesten nog worden verdeeld. 

De methode van het grootste gemiddelde vindt plaats in een aantal stappen. Ten eerste wordt bij elke partij het gemiddeld aantal stemmers per zetel berekend. Om te bepalen welke partijen de grootste gemiddelden hebben wordt het totaal aantal stemmen op een bepaalde partij gedeeld door het aantal volwaardige zetels + 1. 

Dit gaat als volgt:

Eerst moeten we weten op hoeveel stemmen een partij recht had volgens de kiesdeler in 2017. Gekozen is voor een vergelijking van de twee grootste partijen. De VVD werd de grootste partij met 2.238.351 stemmen, gevolgd door de PVV met 1.372.941 stemmen. Als we dit delen door de kiesdeler van 2017 dan krijg je de volgende berekening voor het aantal zetels:

VVD:  2.238.351 : 70.106  = 31,928 zetels

PVV : 1.372.941 : 70.106 = 19,583 zetels

Volgens de kiesdeler zouden de VVD 31 zetels en de PVV 19 zetels krijgen, maar dit werden uiteindelijk 33 zetels voor de VVD en 20 zetels voor de PVV. 

Deze extra zetels kregen ze door de berekening van het grootste gemiddelde. Bij alle partijen wordt het aantal stemmen per zetel berekend. In deze berekening wordt bij elke partij 1 zetel toegevoegd aan de zetels die ze kregen via de verkiezingsuitslag. Om te berekenen welke partij in de Tweede kamer recht heeft op een extra zetel worden alle gemiddelden van partijen met elkaar vergeleken en de partij met grootste gemiddelde krijgt de eerste restzetel. Dit klinkt misschien lastig maar het gaat als volgt.

Als we weer de VVD en PVV als voorbeeld nemen dan krijg je de volgende berekening voor het gemiddeld aantal stemmen per zetel:

Stemmen op een partij :  (zetels + 1) = gemiddelde stem per zetel

VVD:  2.238.251 : (31+1) =  69.945 stemmen per zetel.

PVV : 1.372.941 : (19 + 1) = 68.647 stemmen per zetel

Zoals hierboven duidelijk wordt heeft de VVD een groter gemiddelde dan de PVV en krijgt het de eerste restzetel. Bij elke partij worden alle gemiddelden op deze manier berekend en de partij met het hoogste gemiddelde krijgt de zetel. Er is nu 1 restzetel verdeeld, maar in 2017 waren er in totaal 8 restzetels. Om de volgende restzetel te verdelen doen we precies hetzelfde alleen krijgt de VVD in de berekening nu de eerder gegeven restzetel erbij. De berekening wordt dan:

VVD:  2.238.251 : (32+1) =  67.825 stemmen per zetel.

PVV : 1.372.941 : (19 + 1) = 68.647 stemmen per zetel

Volgens de berekening hierboven heeft de PVV nu een hoger gemiddelde dan de VVD. Dit betekent dat zij de volgende restzetel krijgen toegekend. Het verdelen van restzetels blijft op deze manier doorgaan totdat alle restzetels zijn toegewezen aan een partij.

Daarnaast kunnen zetels ook verdeeld worden aan de hand van voorkeurstemmen. Als kiezer kan je namelijk je stem direct uitbrengen op een andere kandidaat dan de lijsttrekker. Als een kandidaat 25% van de kiesdeler haalt, is hij of zij direct verkozen. Als we wederom de VVD als voorbeeld nemen zien we dat dus 33 zetels te verdelen zijn. Stel dat de persoon op plek 34 in de lijst 25% van de kiesdeler haalt, dan betekent dit dat de persoon die op plek 33 staat zijn plek zal moeten afstaan aan de persoon van plek 34. 

Coalitievorming en kabinetsformatie

Als alle zetels verdeeld zijn begint een ander proces, namelijk dat van coalitievorming en kabinetsformatie. Op basis van de verkiezingsuitslag gaan een aantal Kamerleden, meestal zijn dit de lijsttrekkers, onderhandelen namens hun fracties over de koers van het nieuwe kabinet. Dit is van groot belang, aangezien het kabinet tot hun taak heeft om het land te besturen en het beleid uit te voeren. Dit kabinet bestaat dan ook uit alle ministers en staatssecretarissen. Tijdens de partij onderhandelingen wordt gekeken naar de compatibiliteit van programma’s en de manier waarop deze partijen samen een nieuwe regering zouden kunnen vormen. De verwachting is dat de coronacrisis, de aanpak en de gevolgen ervan belangrijke onderwerpen zullen zijn tijdens de onderhandelingen na deze verkiezingen

Daarnaast wordt in de Tweede Kamer gedebatteerd over de verkiezingsuitslag. In dat debat wordt bepaald wie informateur wordt. Een informateur is de persoon die via de Kamervoorzitter de Kamer op de hoogte houdt van de vorderingen in de partij onderhandelingen. Deze informateur praat met alle fractievoorzitters om te kijken welke samenwerkingen er mogelijk zijn en helpt de partijen om te kijken of ze samen een coalitie kunnen vormen. Als meerdere partijen bereid zijn om een coalitie te vormen dan stelt de koning een formateur aan. Een formateur is vaak de leider van de grootste partij in de Tweede kamer. De formateur gaat in gesprek met andere leiders van de andere coalitiepartijen om het regeerakkoord te schrijven. In dit regeerakkoord worden alle plannen opgesteld voor de komende vier jaar en de ministerposten verdeeld. Op een ministerpost zit één minister die een bepaalde taak op zich neemt zoals bijvoorbeeld de gezondheidszorg. De samenwerking tussen partijen is nodig, omdat in Nederland nog nooit is voorgekomen dat een partij alleen de meerderheid in handen had. Als onderhandelingen succesvol zijn en het enkele partijen lukt om samen de meerderheid te vormen in de kamer wordt een nieuw kabinet geboren. Het kabinet wordt door de koning benoemd en wordt vernoemd naar de minister-president. 

De partijen die onderdeel uitmaken van deze meerderheid noemen we de coalitie. De coalitie bestaat dus uit de regerende partijen. De partijen die hier geen onderdeel van uitmaken, behoren automatisch tot de oppositie. Toch kan het voorkomen dat het kabinet niet de meerderheid van de zetels in handen heeft, maar wel kan rekenen op de steun van een of meerdere partijen in de Kamer. Dit wordt een minderheidscoalitie genoemd. In dat geval verlenen de andere partijen gedoogsteun, maar mogen zij geen ministers of staatssecretarissen leveren. Een voorbeeld hiervan is het kabinet Rutte I, waarin de PVV diende als gedoogpartij. De samenwerking hield alleen niet lang stand, aangezien het kabinet al na 2 jaar uit elkaar viel. 

Voor het kabinet is een meerderheidscoalitie meer wenselijk, omdat een meerderheid nodig is voor de doorvoering van beleid. Het voormalige kabinet, Rutte III, is een voorbeeld van zo’n meerderheidscoalitie. Het kabinet bestond uit vier partijen, de VVD, het CDA, D66 en de Christenunie en was in bezit van 76 zetels, ofwel de meerderheid. 

 

We hopen dat dit verduidelijkt wat met jullie stemmen gebeurt na de sluiting van de stembussen en wat voor impact jullie stemmen kunnen hebben in de beleidsvorming van Nederland!


Bronnen:

https://www.parlement.com/

https://www.kiesraad.nl/ 

https://www.tweedekamer.nl/
https://www.prodemos.nl/

https://unsplash.com/photos/T9CXBZLUvic

 

 

Op donderdag 4 maart is ons lid Vera in gesprek geweest met burgemeester Divendal over de aankomende Tweede Kamerverkiezingen. De vragen naar voren kwamen in onze enquete zijn in dit gesprek gesteld en ook geeft burgemeester Divendal tips voor het maken van een goede keuze en legt hij uit hoe stemmen in deze coronatijd anders is dan normaal. Laat vooral weten wat jij van het filmpje vindt!

 

Sinds september 2020 zijn Niels van Nobelen en Melda Ozogul lid van de Jongerenadviescommissie. Ondanks dat bijna alles voor hen tot nu toe online heeft plaatsgevonden, hebben zij wel al volledig kunnen meedraaien als lid. Ze hebben zo bijvoorbeeld verschillende bijeenkomsten bijgewoond en bijgedragen aan het schrijven van adviezen. Maar hoe hebben zij deze periode zelf ervaren? En waarom wilde zij graag bij de JAC? Om hier achter te komen hebben zij een interview gehouden met lid en voorzitter Vera.

De sollicitatie

“Mijn motivatie om bij het JAC te gaan solliciteren was om de praktische kant van besluitvorming te ervaren. Ik wilde graag meer weten over hoe beleid gevormd wordt en wordt uitgevoerd in onze gemeente.”, begint Niels het interview. “Zelf studeer ik Politicologie aan de Vrije Universiteit en hier leer ik meer over de theoretische kant van besluitvorming. De JAC is daarom een goede aanvulling op mijn studie en daarnaast vind ik het leuk om mee te discussiëren over zaken die jongeren in de gemeente aangaan.” Melda heeft om een andere reden gesolliciteerd bij de JAC: “Ik wil graag de stem van de jongeren willen versterken. Ik heb namelijk het idee dat de jongeren in de Ronde Venen niet zo veel inbreng hebben op aspecten die juist de jongeren in ons gemeente aan gaan. De JAC is daarom de perfecte commissie om je bij aan te sluiten om je stem te laten horen en een verandering te brengen voor de jongeren in de Ronde Venen.”

 

Wat waren jullie verwachtingen over de JAC? Niels: “Zelf had ik niet veel verwachtingen over hoe alles binnen de JAC zou gaan verlopen. Ik verwachtte dat er soms heftige discussies zouden gaan plaatsvinden over verschillende onderwerpen. Voor ik ging solliciteren verwachtte ik daarom redelijk wat competitie tussen leden. Maar als snel kwam ik erachter dat het gezamenlijk doel voorop staat en dat is de mening van jongeren verkondigen.” Ook Melda had van te voren nog geen vaststaand idee over de JAC: “Persoonlijk had ik nog nooit van de JAC gehoord dus ik kon mij er ook niet heel veel bij voorstellen. Maar toen ik wat meer informatie had gewonnen leek het mij een erg interessante commissie om deel uit te maken. Wat ik vooral niet had verwacht was dat we zo vaak uitgenodigd zou worden voor vergaderingen van verschillende instanties. Het geeft veel voldoening om te weten dat we zo serieus genomen worden en dat niet alle werk voor niets wordt gedaan.”

De ervaring

En hoe bevalt het om nu een halfjaar lid te zijn van de JAC? “Het bevalt me tot nu zeer goed,” zegt Niels. “Ik vind het leuk om te mengen in het debat en adviezen te schrijven over zaken die jongeren aangaan. Tijdens vergaderingen van onze leden zelf is er altijd een goede sfeer. Iedereen gaat respectvol met elkaar om en we waarderen iedereens inbreng op een vergadering. Ik vind dit zelf erg belangrijk want des te meer perspectieven er zijn, hoe beter je een advies kan opstellen. Ook Melda is blij met de ledenvergaderingen: “Tot nu toe vind ik het heel erg leerzaam en interessant. De vergaderingen zijn heel leuk om mee te maken doordat er niet alleen maar over 1 onderwerp gesproken, maar echt over meerdere. Dit creëert veel dynamiek tijdens de vergaderingen. Ook is het heel fijn dat je ook echt betrokken wordt tijdens de vergaderingen en dat er expliciet naar jouw mening wordt gevraagd. Het is dus niet het geval dat altijd dezelfde mensen aan het woord zijn en jij je verhaal niet kwijt kan.”

“Naast elke maand vergaderen met de JAC zelf, ben ik aanwezig geweest bij meerdere vergaderingen die het beleid binnen de Ronde Venen betroffen.” gaat Niels verder: “Zo ben ik de laatste maanden aanwezig geweest bij een vergadering over inwonersparticipatie, recreatieverblijf en over de week van respect. Al deze vergaderingen vond ik zeer leerzaam en interessant om bij te wonen, daarnaast vind ik het belangrijk om de visie van onze Commissie te verkondigen.” “En meestal krijg je ook een taak na de ledenvergaderingen die af moet zijn voor de volgende vergadering. Zo ben je niet alleen maar aan het vergaderen, maar wordt er ook een input naast de vergaderingen van je verwacht. Dit zorgt ervoor dat je een actieve lid bent en dus meer uit de vergaderingen kunt halen.” vult Melda aan. “Daarnaast leer je jezelf ook kennen. Je leert dingen vanuit een ander perspectief bekijken en leert een tussenweg te vinden voor bepaalde situaties. Al met al ben ik erg tevreden met mijn ervaring als commissielid bij de JAC!”

Advies van de adviescommissie

Ons advies voor nieuwe leden?
“Wees jezelf en durf je mening te geven. Als we vergaderen dan wordt inbreng altijd gewaardeerd en discussiëren over onderwerpen maakt onze gezamenlijke visie sterker. Wij zitten hier namens jongeren in onze gemeente en willen dat onze stem gehoord wordt. Om dit te bereiken hebben we jouw stem ook nodig tijdens het vergaderen, dus durf je mening te verkondigen!”

Ben jij nu ook enthousiast geworden om je in te zetten voor jongeren in onze gemeente en zou je graag je steentje bij willen dragen aan de JAC? Stuur ons dan je motivatie via jac@derondevenen.nl. Ook voor vragen kun je ons altijd bereiken, zelfs via een DM op Instagram of privebericht op Facebook

Tijdens de Week van Respect, die plaatsvindt tussen 9 en 15 november, plaatsen wij iedere werkdag een artikel gerelateerd aan dit onderwerp. Een lid vertelt, aan de hand van een thema, over zijn/haar ervaringen met respect. Vandaag is dat Rosa Boerlage, die vertelt over armoede.

Samen werken aan een respectvolle samenleving begint bij onszelf. Wij jongeren zijn de generatie van de toekomst en moeten voorkomen dat we steeds verder van elkaar verwijderd raken. Dit is de kern van de Week van Respect waarin we ons elke dag bezig houden met een ander onderwerp. Vandaag is het onderwerp armoede aan de beurt.

Ten eerste is het belangrijk om te begrijpen wat armoede precies inhoudt. Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau zijn mensen arm wanneer ze gedurende langere tijd niet de middelen hebben voor de goederen en voorzieningen die in hun samenleving als minimaal noodzakelijk gelden. Dit betekent dat armoede in Nederland niet valt te vergelijken met de armoede in landen waar hongersnood en droogte heersen. In Nederland is iemand arm wanneer hij of zij te weinig financiële mogelijkheden heeft voor bijvoorbeeld voeding of een goede woning.

In 2017 heeft het Sociaal en Cultureel Planbureau voor het laatst onderzoek gedaan naar armoede bij kinderen en volwassenen. Uit deze cijfers is gebleken dat ruim 272.000 minderjarigen (0-18 jaar) in armoede leefden. Dit was 8,1% van de totale bevolking tot 18 jaar. Hoewel dit aantal nog steeds veel te hoog ligt zijn er positieve vooruitzichten, aangezien dit aantal sinds 2013 afneemt. Daarnaast  heeft het Sociaal en Cultureel Planbureau een onderzoek gedaan naar het percentage armen per gemeente. In de gemeente de Ronde Venen is 6,3% van de minderjarige kinderen arm, wat neerkwam op zo’n 536 kinderen. Dit betekent dat het percentage arme kinderen in de Ronde Venen  dus onder het landelijk gemiddelde valt. Het is positief dat we onder het gemiddelde zitten, maar er is natuurlijk nog veel ruimte voor verbetering.

Het is belangrijk dat we ons beseffen dag we niet in iemands portemonnee kunnen kijken. Het lijkt tegenwoordig steeds belangrijker te worden of iemand de nieuwste Nikes draagt of een dure trui van Daily Paper aanheeft, maar misschien moeten we er ook stil bij staan dat dit niet “normaal” is. Dit zijn luxeproducten die niet iedereen zich kan veroorloven en waar we ook niet gek van op moeten kijken.

Armoede is dus ook aanwezig onder de minderjarigen in onze gemeente. Misschien dat er zelfs iemand in je klas zit die hiermee te maken heeft. Het is belangrijk dat we hiervan bewust worden en er niet raar van opkijken als iemand niet de nieuwste iPhone heeft of de nieuwste merkkleding draagt. Laten we vooral respect hebben voor degenen die er het beste van maken met weinig.

Bron foto: https://unsplash.com/photos/aGkiNPivj_E