Tijdens de Week van Respect, die plaatsvindt tussen 9 en 15 november, plaatsen wij iedere werkdag een artikel gerelateerd aan dit onderwerp. Een lid vertelt, aan de hand van een thema, over zijn/haar ervaringen met respect. Vandaag is dat Melda Özogul, die vertelt over geloofsovertuiging.

Heb je het niet warm met die ‘theedoek’ om je hoofd?

Dit is een opmerking die ik te horen kreeg op mijn werk toen ik op een warme zomerdag moest werken. Je weet niet of de klant het op een gemene manier bedoelde, maar toch is het niet fijn dat een hijab (hoofddoek) wat symbool staat voor het bedekken van de schoonheid van een vrouw, wordt weggezet als een theedoek. Veel mensen kunnen zich hier door beledigd voelen omdat een theedoek toch best kleinerend is om een hoofddoek mee te vergelijken.

Ook heb ik vaak te horen gekregen of ik wel vrijwillig mijn hoofddoek om heb gedaan en of ik niet onderdrukt word. Ik doe mijn hoofddoek met alle trots om en heb mij nog nooit onderdrukt gevoeld. Dit is wel het beeld wat in de media geschetst wordt. Dat een vrouw alleen maar een hoofddoek om doet omdat er een onderdrukkende ouder wilt dat zij het om moet doen. Maar als je nu kijkt zijn er meer moslim meiden die geen hoofddoek dragen dan wel een hoofddoek dragen. Het heeft voor vele moslim meiden dus helemaal niks met onderdrukking te maken, maar zijn juist trots op het feit dat ze de hijab mogen dragen.

Geloofsovertuiging speelt een erg grote rol in het dagelijks leven van de gelovigen. Alles in je leven is namelijk gebaseerd op het naleven van de regels die opgesteld zijn door je geloof.

Zo zijn veel van de inwoners van gemeente de Ronde Venen van oudsher christelijk/ katholiek opgevoed. Dit is ook wel te zien aan de vele kerken die hier gevestigd zijn. De afgelopen jaren is daar verandering in gekomen. Er zijn veel mensen in de gemeente komen wonen met een andere geloofsperspectief dan het christendom. Ook zijn er veel mensen niet meer in een geloof gaan geloven. En al deze mensen leven samen in onze mooie gemeente. Het gaat heel vaak goed, maar soms kan het ook mis lopen.

Ik maak niet heel vaak dingen mee gebaseerd op mijn geloofsovertuiging, maar zo af en toe krijg ik zeker wel dingen te horen die mij erg teleurstellen. Zeker met de Week van Respect is het erg belangrijk om zulke onderwerpen bespreekbaar te maken en wellicht herken jij jezelf wel in mij!  We moeten elkaars geloofsovertuiging respecteren en elkaar hierin met rust kunnen laten, zodat elk persoon zijn geloofsovertuiging optimaal kan naleven.

Bron foto: https://unsplash.com/photos/VH5T-OGbNDQ

Tijdens de Week van Respect, die plaatsvindt tussen 9 en 15 november, plaatsen wij iedere werkdag een artikel gerelateerd aan dit onderwerp. Een lid vertelt, aan de hand van een thema, over zijn/haar ervaringen met respect. Vandaag is dat Vera Verweij, die vertelt over geaardheid.

Om als hetero* she/her een artikel te schrijven over geaardheid*, voelt een beetje gek. Ik weet niet hoe het is niet bij de ‘mainstream’ geaardheid/seksuele voorkeur* te horen. Ik vind dan ook niet dat ik voor deze groep mensen kan spreken wat betreft respect. Omdat ik ook geen aannames wil doen of dingen wil invullen, heb ik gekozen voor een andere insteek. In een redelijk korte periode zijn er grote stappen gemaakt wat betreft het legitimeren van meerdere geaardheden, seksuele voorkeuren en hun uitingen. Op 1 april 2001 werd zo het homohuwelijk gelegaliseerd en afgelopen juli werd meegedeeld dat er vanaf 2025 er geen sekse* meer op je ID of paspoort komt te staan. Ondanks dat een groot gedeelte van de Nederlandse bevolking hier positief op reageert en mee instemt, is er ook een groep die hier minder of geen begrip voor heeft. Een vaak gehoord argument is dan ook ‘dat het vroeger ook niet zo was’, het niet past binnen religieuze kaders of dat mensen het maar ‘raar’ vinden. Dit korte artikel zal daarom gaan over hoe onbegrip en respect voor andere geaardheid en seksuele voorkeur samen kunnen gaan, ondanks dat dit misschien niet altijd zo lijkt.

In mijn eigen omgeving zijn het vaak jongens/mannen die zich niet prettig voelen met het bespreken van andere seksuele voorkeur dan hetero en geaardheid anders dan cisgender*. Zij vinden het een beetje gek, vinden het ‘niet horen’ of weten misschien niet veel over welke geaardheden er zijn en weten daarom niet goed waar het over gaat. Deze gevoelens of gedachten mogen er wat mij betreft zijn. Ik denk namelijk niet dat mensen met een andere geaardheid of seksuele voorkeur dan hetero en cisgender, deze groep ook geheel begrijpt. Respect draait ook niet om elkaar begrijpen en het altijd met elkaar eens zijn. Juist iemand in zijn waarde laten als je anders denkt over iets, vergt respect.

Wanneer mensen daarom gaan handelen naar hun onbegrip door bijvoorbeeld iemand uit te schelden, te pesten of lichamelijk iets aan te doen, ben je niet respectvol naar diegene. Focus je daarom niet alleen op iemand begrijpen, maar voornamelijk op het zien van de eigen waarde van een persoon. Op deze manier zet je eventuele bestaande verschillen opzij, om bijvoorbeeld een gesprek te hebben over iets dat jullie allebei gemeen hebben. Denk hierbij aan bijvoorbeeld een hobby, favoriet eten of iets simpels als het allebei mens zijn!

Deze respectvolle manier van met elkaar omgaan kan je natuurlijk ook op een grotere schaal toepassen: hoe zie jij dit voor je in bijvoorbeeld onze gemeente?

*= uitleg over de begrippen kan je in het kader vinden.

Bron foto: https://unsplash.com/photos/68y-oRxeY_Y

Tijdens de Week van Respect, die plaatsvindt tussen 9 en 15 november, plaatsen wij iedere werkdag een artikel gerelateerd aan dit onderwerp. Een lid vertelt, aan de hand van een thema, over zijn/haar ervaringen met respect. Vandaag is dat Niels van Nobelen, die vertelt over COVID-19.

In maart 2020 werd door premier Rutte de eerste coronamaatregelen bekend gemaakt in Nederland. We gingen in een gedeeltelijke lockdown, waarmee een deel van onze vrijheid werd ingeperkt om het coronavirus te bestrijden. Deze maatregelen hebben veel losgemaakt in ons land en een half jaar later beginnen de discussies opnieuw.  De meeste mensen volgen de voorgeschreven maatregelen op, maar sommigen verzetten zich ook en vinden de maatregelen maar overdreven. De huidige maatregelen hebben er voor gezorgd dat voor- en tegenstanders soms lijnrecht tegenover elkaar staan met conflicten tot gevolg.

De laatste maanden heb ik deze conflicten zelf ook ervaren. Ik werk namelijk in een supermarkt, waar klanten soms niet bereid zijn de verplichte richtlijnen van de winkel na te leven. Van het niet meenemen van een verplicht winkelmandje tot het niet genoeg afstand houden tot anderen. Ik heb het allemaal voorbij zien komen. De laatste maanden ben ik daardoor vaak in discussies terecht gekomen met klanten, die zich niet aan de maatregelen wilden houden. Helaas werd dit mij en de rest van het personeel niet altijd in dank afgenomen. We werden vaak uitgescholden, geïntimideerd en bedreigd, omdat wij simpel ons opgedragen werk deden. Overigens waren er niet alleen conflicten tussen klant en medewerker, maar ook tussen klanten onderling. Klanten gingen elkaar verbaal te lijf, omdat er geen afstand werd gehouden.  In een enkel geval gingen ze elkaar ook fysiek te lijf.

De conflicten en discussies over maatregelen zijn in veel gevallen te ver gegaan en ik voelde me daarom in de week van respect geroepen om hier iets over te schrijven. Zelf ben ik van mening dat iedereen mag denken over de maatregelen wat hij of zij wil, maar er zijn nu eenmaal verplichte regels die iedereen moet naleven. Of het nou leuk is of niet. Je kunt zelf misschien de regels onzin vinden of niet bang zijn voor het virus, maar dit betekent niet dat anderen hier hetzelfde in staan. Sommige mensen zijn namelijk bang voor hun eigen gezondheid of die van een dierbare. Dus als je de maatregelen zelf niet zo heel serieus neemt, toon dan ieder geval wel respect voor degene die ze wel willen naleven. Deze tijd is voor iedereen vervelend of moeilijk, maar respectvol met elkaar omgaan is het minste wat we kunnen doen.

 

Bron foto: https://unsplash.com/photos/Z9arfr0f248

Tijdens de Week van Respect, die plaatsvindt tussen 9 en 15 november, plaatsen wij iedere werkdag een artikel gerelateerd aan dit onderwerp. Een lid vertelt, aan de hand van een thema, over zijn/haar ervaringen met respect. Vandaag is dat Rody van der Pouw-Kraan, die vertelt over discriminatie.

“Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is verboden.”

Bovenstaande tekst is het eerste artikel van de Nederlandse Grondwet, de belangrijkste Nederlandse wet waar de rechten en plichten van alle Nederlanders in staan. Deze versie van de Grondwet komt uit 1983, een tijd waarin discriminatie en racisme in veel landen nog als alledaags werd gezien, maar door sommige groepen al heftig werd bekritiseerd. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de Apartheid in Zuid-Afrika. Wanneer je denkt aan respect, het thema van deze week, denk je al snel aan het waarderen van een persoon zoals hij of zij is. Discriminatie en racisme kunnen dus gezien worden als directe tegenhangers van respect, toch?

In het afgelopen jaar heeft de wereld een nieuwe golf van anti-discriminatie en antiracisme protesten gezien, en ook Nederland werd hierin niet overgeslagen. We kennen allemaal het verhaal van George Floyd, een Afro-Amerikaanse man die door politiegeweld om het leven is gekomen. Van over de hele wereld ontstonden geluiden tegen dit politiegeweld, en voornamelijk politiegeweld tegen mensen met een andere huidskleur of afkomst. Op 10 juni verzamelden duizenden mensen zich in de Bijlmer, om te protesteren tegen racisme. Deze mensen verkondigen dat er respect moet zijn voor iedereen, ongeacht je huidskleur, godsdienst, geslacht of alle andere gronden. Zien we de link tussen hun doel, en het eerste artikel van de Grondwet?

Waar demonstraties en protesten ontstaan, ontstaan ook tegenprotesten, bestaand uit mensen die het juist niet eens zijn met de eerstgenoemden. In dit geval ging het om the ‘All Lives Matter” beweging. Deze beweging stelt zich defensief op tegen de Black Lives Matter movement, en beweert (al dan niet onterecht) dat BLM zich onterecht alleen inzet voor de gekleurde bevolking.

Deze beweringen zorgen voor spanning onder de mensen, waarbij wederzijds respect soms ver te zoeken is. Dit is niet goed, en daarom is juist nú de tijd om te luisteren naar elkaar. Ik weet, dit kan oncomfortabel zijn, maar het is in ieders belang om samen te zoeken naar een betere toekomst voor iedereen. Alleen zo zorgen we er voor dat er respect in overvloed is.

Bron foto: https://unsplash.com/photos/zUlUVSj-1j8